Leestijd 2 minuten
Malou & het thuisfront
17 sep 2020
Precies een jaar geleden nam ik de duik in het onbekende. Nou ja “‘onbekend’” is misschien een overstatement. Ik was immers al recruiter, maar ik werd zelfstandig Recruitment Business Partner in samenwerking met FYGI. Tijd om terug te blikken én om vooruit te kijken.
Doordat ik vanuit mijn netwerk al snel opdracht aanvragen kreeg, was het minder spannend. En inderdaad: na drie weken werd ik benaderd voor mijn allereerste interim opdracht. Ik mocht voor een snelgroeiende scale-up collega’s op financieel en bancair gebied werven. En ondanks mijn ervaring was ik bij de kennismaking toch zenuwachtig. Want deze opdracht succesvol uitvoeren, daar lag toch druk op. Ik kreeg de opdracht, en eerlijk gezegd was ik geraakt door het vertrouwen. Dus opeens werd ik hun recruitmentadviseur en mocht ik meedenken over employer branding en arbeidsmarktcommunicatie. Ook was ik het eerste aanspreekpunt van alle kandidaten die op hun vacatures solliciteerden. No pressure. Eindresultaat: veel geleerd, geadviseerd en veel nieuwe collega’s geplaatst.
Tijdens en na mijn eerste interim opdracht, werd ik ook benaderd door andere ondernemers uit mijn netwerk om hun openstaande vacatures in te vullen. Eind november startte ik met een tweede interim opdracht en werd ik voor de derde keer vader. Allemaal mooie dingen en allemaal tegelijk!
Voor mij de uitdaging kwaliteit te blijven waarborgen. Daarom heb ik Mary van Rooy benaderd binnen het FYGI netwerk. Ook zij startte haar avontuur in september en sinds die tijd hebben we een goede en professionele klik. Mary is een zeer ervaren recruiter, met veel focus op het proces. Een partner die ik blind vertrouw. Dus hebben we de handen ineen geslagen: een vruchtbare samenwerking ontstond. Alles ging soepeler, we vonden samen nieuwe medewerkers voor diverse bedrijven en de werkdruk werd beheersbaar. Mijn inkomen (en dat van Mary ook) was sterk en stabiel.
Toen kwam in maart de man met de hamer. COVID-19. Dat was een duidelijke game changer. Van de een op de andere dag stopte mijn interim opdracht, werden vier geplaatste professionals in hun proeftijd ontslagen en werd 75% van de vacatures in mijn portefeuille ingetrokken. Kortom: een omzetdaling van 95%. Opeens. Ik kan me herinneren dat ik letterlijk een uur verbaasd op de bank heb gezeten. Na de eerste schok realiseerde ik me: dit had ik niet kunnen voorkomen. Dit zijn externe factoren. Wat nu?
Mary en ik startten dagelijks om 9.00 uur met een belafspraak. De dag doornemen en zaken bespreken. Ook tijdens corona hebben we dit erin gehouden. Beroepsmatig natuurlijk heel noodzakelijk, maar ook privé hebben we elkaar er doorheen gesleurd. Want we hebben onze twijfels zeker gehad. De eerste maand hebben we vooral geïnvesteerd in onze warme relaties: bellen, bellen, bellen. Gewoon om te horen hoe het met ze gaat, maar ook vrijblijvend advies geven.
In juni trok de markt weer iets aan en we merkten dat onze investering zijn vruchten afwierp. We mochten weer nieuwe medewerkers zoeken voor opdrachtgevers! We hebben zelfs plaatsingen gerealiseerd. Dat geeft energie!
Iemand vroeg mij laatst wat voor positiefs corona gebracht heeft. Ik kan me herinneren dat ik toen een onnozele vraag vond, want er was toch niks positiefs hieruit te halen? De dag daarna viel bij mij het kwartje. Het vak recruitment was bezoedeld vóór de coronacrisis. Er waren te veel ‘cowboys’ of ‘golddiggers’ die door trucjes (want meer konden ze echt niet) snel geld konden verdienen. Kwaliteit, langdurige samenwerking en vrijblijvend meedenken met ondernemers was dan ook niet aan hen besteed. Te vaak had ik ondernemers aan de telefoon die mij over dezelfde kam scheerden. En hoe fijn dat ik hen het tegendeel kon bewijzen!
Dus – en daar komt-ie – de ‘cowboys’ kwamen tijdens deze crisis tot de conclusie dat het recruitmentvak hard werken, ondernemen en netwerken is. Snel geld verdienen is er niet bij, investeren in relaties wel! En dat levert op. Zo kan ik mij onderscheiden en mijn liefde voor het vak nog beter uiten en mijn hoge kwaliteitsstandaard borgen.
En nu is het één jaar later. Ik kijk terug op een jaar waarin ik leerde vertrouwen op mezelf en mijn kennis van het vak. Een jaar waarin ik een fijne, zakelijke partner vond in Mary en ik kan bouwen op FYGI. En een jaar waarin ik leerde dat ondanks een crisis het vak recruitment altijd blijft. En dat ik het fantastisch vind.
Dus ik blijf ondernemen. Met FYGI en Mary als partners in het vak.
Sinds vandaag noem ik mijzelf ambassadeur van het recruitmentvak. Mag ik mezelf bij jou uitnodigen voor een kennismaking met een kop koffie? Ik help je graag met jouw recruitmentuitdaging. Want als we ons door een pandemie heen slaan, slagen we zeker in de zoektocht naar nieuwe medewerkers. Samen op reis, daar gaan we voor.
Tot snel!
